ابویحیی بلوچی
متاسفانه، در چند روز اخیر باز هم شاهد جرایم سربازان اجیر ادارۀ کابل بودیم، عکس‌های بعضی از شهدا از ولایت‌های غزنی و تخار در حالی دست به دست می‌شوند که هر کدام به وضع فجیعی بدن و یا صورت‌شان از بین رفته، یا تکه تکه شده و یا چشمان‌شان کشیده شده و گوش‌های‌شان بریده شده است.
شاید هر یکی ما با این عکس‌ها مواجه شده و حتما نتوانسته است با دقت به آن نگاه کند، آخر مگر یک انسان چقدر تحمل دارد که بتواند این عکس‌ها را ببیند.
گمان می‌کنید این‌ها کار حیوانات بوده و یا اصلا کار انسان‌ها نبوده! نمی‌دانم افرادی که این بلاها را به سر اجساد پاک شهدا و مجاهدین می‌آوردند چگونه خود را مسلمان و یا حتی انسان می‌نامند، آیا انسان می‌تواند آن‌قدر ذلیل شود که چنین بلایی را سر جسد انسانی بیاورد.
چطور اسم خود را می‌گذارد مرد، چطور مروتش به او اجازۀ این کار را می‌دهد، چطور انسانیتش به او اجازه می‌دهد.
اصلا مگر او وجدان و ضمیر ندارد که مانعش شود؟ آیا مجاهدی تا به‌حال چنین کاری با سرباز اجیر کرده‌است؟ حوادثی که اخیرا بیشتر شده و شدت گرفته‌است و عکس‌هایی که این روزها بیش از پیش با آن‌ها مواجه می‌شویم، از تکه تکه شدن مجاهدین و مثله شدن تا بی‌حرمتی آن‌ها، لکه‌ای ننگین بر پیشانی آن‌‌عده از سربازان شکست‌‌خورده و خودباخته‌ای هست که تاب‌وتحمل میدان جنگ را ندارند و بعد از شکست در جنگ، به جان اجساد شهدا افتاده و انتقام خود را از آن‌ها می‌گیرند.
این چنین حوادث و کارهایی از یک فرد انسان به دور است، چه برسد به فردی که ادعای اسلام هم دارد، و حتما چنین افرادی به سزای اعمال خود در این دنیا و در آخرت خواهند رسید و تاریخ چنین وقایعی را فراموش نخواهد کرد.